Lenda da fundación de San Ero de Armenteira

Descripción

Ero, cabaleiro da corte de Alfonso VII, casado, non tiña fillos, o cal era causa de dor para el e para a súa esposa. Por intercesión da Virxe María pedían a Deus un herdeiro.

Unha noite, ambos tiveron un mesmo soño: a Virxe aseguroulles que era vontade de Deus que tivesen moitos fillos espirituais. Decidiron fundar dous mosteiros, un para homes e outro para mulleres.

Ero solicitou monxes cistercienses a San Bernardo de Claraval, quen enviou catro monxes. Pasado un tempo. Ero convértese en Abad do Mosteiro da Armenteira.

Así pois, un día,  paseando polos bosques próximos ao Mosteiro, Ero quedo cativado polo cantar dun merlo e sentou baixo unha árbore para contemplalo.

Entrou nun profundo transo no que pasou trescentos anos. Ao regresar ao Mosteiro pregunto polos monxes e ninguén puido contestarlle; entendeu o ocorrido e faleceu nese instante aos pés dos novos monxes do Mosteiro.