Lendas lenda para librarse do lobo


enda para librarse do lobo
enda para librarse do lobo
enda para librarse do lobo

Descripción


Entre os contos galegos hai tres personaxes que son os máis habituais: o demo, as fadas e o lobo.

Sobre este último, pola zona cóntanse varias historias, máis existe unha en concreto, que é extensible a toda Galicia, pero da que só se ten constancia polos libros. Nós, aquí, témola constatada como real: "como espantar ao lobo se te encontras con el no monte".

Deixemos que sexa o propio informante quen relate a súa historia:
"Empezaba o outono e ía eu por Xiabre adiante, alí por Fontefría. Estaba cun saco apañando nas castañas. Sen decatarme, fíxoseme de noite e tirei para a casa, cara a Carril. E de pronto, nunha curva que fai algo de baixada, encontreime cun lobo enorme; abriu a boca e sentín como se me encrespaban os pelos, e vin como lle caía a baba por ambos os dous lados da boca. Eu dixen, ¡coidado!. Tirei o saco cheo de castañas e recordei o que me contara o meu pai, Se un día te encontras cun lobo.. ¡íspete!... porque un lobo se ve un home vestido, atácao pero, se o ve nu... escapa.

Eu collín e, a pesar do medo, espinme de todo. E iso que fací­a frío. Quedeime mirando para el, aos ollos e...increiblemente, escapou. Eu, cheo de medo, vestinme como puiden e funme para a casa. ¡Ah, pero antes recollín o saco de castañas, claro!.

E enlazando co mesmo relato, imos trasladarnos aos anos cincuenta e sesenta do pasado século. O lobo, agora especie case protexida, daquela era unha praga para as ovellas, galiñas, cabalos e vacas que vivían libres. No noso Concello mesmo, chegaron a facerse trampas para os lobos, pois os cazadores que había non os conseguían encontrar, por ser moi listo o bicho (o lobo). Pero, ¿En que consistían as trampas?
an varios homes a un monte por onde se tivese constancia que acudían os lobos. Facían un bo burato e no fondo poñían un cordeiro ou unha ovella atada polo pescozo. Todo arredor do burato distribuían cepos de ferro, dos que che atrapan e non te soltan. E arredor da trampa colocaban carteis avisando a xente que aquilo era unha trampa para o lobo.
Polo xeral, a xente non adoitaba acudir en "axuda" da ovella, pero o lobo, como nunca foi á escola, si. E alí quedaba atrapado.

Comparte y valora


O Salnés a medida


Estanea este código e engade esta páxina os teus favoritos para acceder de meneira rápida