Descripción
Cando un neno atrasábase en andar levábano a un cruceiro e facíano dar voltas cun pau na man e axudado da súa nai. Tiña que facerse sen que ninguén o soubese ás doce do mediodía mentres a campá tocaba a oración.
Recollemos este refrán: "As doce dar, neno a andar", ou "Campá a tocar, neno a andar."
Unha cousa parecida facíase tamén cos nenos tartamudos ou que se atrasaban en aprender a falar. Tamén era costume depositar aos dos cruceiros donativos para a Igrexa nos tempos de colleitas.
As meigas ían aos cruceiros a medianoite a facían remedios para curar e sacarlle o feitizo a alguén.